A sloka from गाथासप्तशती of Hala written in Maharaashtri prakrit
This sloka is
from Gaathaasaptashati written by Haala
of Satavaahana dynasty. This is in Maharashtree Prakrit language.
सो अत्थो जो हत्थे तं मित्तं जं णिरन्तणं वसणे |
तं रुअं जत्थ गुणा: तं विण्णानं जहि धम्मो || (गाथासप्तशती )
It alone is the
wealth when it is with in one’s own
hands. He alone is the friend who is always associated in adversities.
It is the beauty when it is endowed with character and it alone is knowledge
when it is acceptable to Dharma.
ఎల్లప్పుడూ
మన అధీనంలో ఉన్నదే అసలైన సంపద. కష్ట సమయాల్లో అంటిపెట్టుకుని ఉన్నవాడే అసలైన మిత్రుడు
. గుణాలతో కుడి ఉంటేనే అది సౌందర్యం. ధర్మ బద్ధమైన జ్ఞానమే అసలు సిసలైన జ్ఞానం .
(सोsर्थ: यो हस्ते तन्मित्रं यन्निरन्तरं व्यसने |
तद्रूपं यत्र गुणा: तद्विज्ञानं यत्र धर्म: ) ||
No comments:
Post a Comment