నా పెళ్లమే నయం

పూర్వకాలం ఒక ఊళ్లో ఒక గురువు ఉండేవాడు. ఆయన వద్ద కొంతమంది శిష్యులు విద్య నేర్చుకుంటూ ఉండేవారు. ఆయన శిష్యుల్ని తన సొంత పిల్లల్లా ప్రేమించి ఆదరించేవాడు. పిల్లలకి ఆయనంటే ఎంతప్రేమో అంత భయం కూడ ఉండేది. ఆయన వాళ్లని పండుగలకు పబ్బాలకు ఇంటికి పిలిచి మర్యాదలు చేస్తూ ఉండేవాడు. ఒకరోజు పండుగనాడు ఇంటికి భోజనానికి రమ్మని అందర్ని పిలిచాడు.అందరు వెళ్లారు. గురువు గారి భార్య అందరికి వడ్డిస్తోంది. ఒక పిల్లవాడికి వడ్దన చేస్తుండగ అన్నం ఆకులో కాకుండ కొంచెం కిందపడింది. అంతే గురువుగారికి చాల కోపం వచ్చేసింది. "ఏమే! కళ్లు మూసుకుపోయాయా? కొంచెం చూసి వడ్డించు" అన్నాడు. అంతే ఆవిడ అపరకాళి ఐపోయింది. ఆ అన్నం కుండ ఆయన నెత్తిమీద గుమ్మరించింది. అనుకోని సంఘటనకి ఆయన విస్తుపోయాడు. శిష్యులముందు చాల అవమానం జరిగింది. కాని ఏమీ చెయ్యలేకపోయాడు. శిష్యులు తమలో తాము ఏవో గుసగుసలాడు కుంటున్నారు. అవేమీ సరిగా వినబడలేదుగానీ'ఒరేయ్! మన గురువుగారు మనకు పులిలా కనిపిస్తారు గాని ఆవిడ ముందు పిల్లేరా! అనే మాట మాత్రం వినిపించింది. ఆ మాటన్న కుర్రాణ్ణి కూడ గమనించాడు. కాని ఏమీ అనలేక పోయాడు. భోజన కార్యక్రమం ఎలాగో ముగిసింది.

కాలం కూడ చాల వేగంగా గడిచిపోయింది. శిష్యులు చదువు పూర్తి చేసుకునిఎవరి ఇళ్లకు వాళ్లు వెళ్లిపోయారు. వాళ్లల్లో చాలామందికి పెళ్లిళ్లయ్యాయి. కాపరాలు కూడ చేసుకుంటున్నారు. ------ఒకనాడు గురువు గారు ఏదో పనిమీద పొరుగూరు వెళ్లారు. అక్కడొక శిష్యుడు కనిపించాడు. వాడెవడో కాకోరికమన్నించిదు పూర్వం ఆయన్ని ఆక్షేపించినవాడే. వాడు మరిచిపోయాడేమోగాని గురువుగారు మరిచిపోలేదు. సరే ఆ విషయం అలా ఉంచుదాం. వాడు గురువుతో ' అయ్యా! గురువుగారూ! మీరీ పూట నాకోరికమన్నించి మా ఇంటికి అతిథిగా విచ్చేయాలి అని వినయపూర్వకంగా అభ్యర్థించాడు. వాడి కోరిక కాదనలేకపోయారాయన. వాడి భార్యను ఒకసారి చూసినట్టు కూడ ఔతుందని సరే అన్నారు. ఇద్దరు ఇంటికి చేరుకున్నారు. శిష్యుడు తనభార్యను గురువు గారికి పరిచయం చేశాడు. ఆమె భక్తితో ఆయనకు పాదాభివందనం చేసింది. ఆయన ఉబ్బితబ్బిబ్బయ్యాడు. భోజనానికి ఏర్పాట్లు ప్రారంభమయ్యాయి. ఆమె చిన్నపిల్లకదా! సిగ్గుతోను వినయం తోను మెల్లమెల్లగా వడ్డిస్తోంది. ఈ లోపుగా శిష్యుడికి విపరీతబుద్ధి పుట్టింది. ఏంటీ తాబేలు వాహనంలా అంత మెల్లగా వడ్డిస్తున్నావు. కొంచెం వేగంగా వడ్డించలేవూ!అన్నాడు వెటకారంగా. అంతే ఆమె క్షణంలో ప్రళయకాల చండికగా మారిపోయింది. అన్నం కుండని వాడి నెత్తిమీద బోర్లించింది. కుండతో బాటు వాడి గుండుకి కూడా చిల్లు పడింది. దాంతో సరిపెట్ట లేదు. కుండకు డబ్బులు ఇస్తావా చస్తావా అని జుట్టుపట్టు కుని నిలదీసింది. హఠాత్తు గా జరిగిన ఈ సంఘటనకి అదిరిపోయారు గురువుగారు. వెంటనే ఇలా అందుకున్నారు.

అహన్యహని భాండాని

భిన్నాని మమ మస్తకే

అహో ! గుణవతీ భార్యా

భాండమూల్యం న పృచ్ఛతి.

( ఇంతవరకు ప్రతిరోజు ఎన్నో కుండలు నానెత్తి మీద పడి పగిలిపోయాయి.ఆహా! నాభార్య ఎంత మంచిది. ఏనాడు కుండ కు డబ్బిమ్మని నన్ను నిలదీయలేదు. గుండు పగలకొట్టినా కుండ డబ్బులడగలేదు).****