రాధ ఎత్తు – కృష్ణుడు చిత్తు
డాక్టర్ .
చిలకమర్తి దుర్గాప్రసాద రావు
రాధాకృష్ణుల అనురాగం
లోకానికే ఆదర్శం. రాధ జీవాత్మకు కృష్ణుడు పరమాత్మకు ప్రతీకలు . కృష్ణుని పొందు
కావాలనే రాధ కోరిక పరమాత్మలో లీనం కావాలనే జీవాత్మ ఆవేదనను సూచిస్తుంది. అందుకే
భక్తులకు వారిద్దరి కలయిక కేవల శృగారం
కాక విగళిత వేద్యా౦తరమైన ఆధ్యాత్మిక
ఆనందాన్ని కలిగిస్తుంది . ఆమె ఒక్క క్షణమైనా కృష్ణుని విడిచి ఉండలేదు . రాధ ఒకసారి
అతనికోసం ఎదురు చూసి చూసి విసిగి వేసారి
పోయింది . ఇక ఆయన రాడని నిశ్చయించుకుని తలుపులు వేసేసుకుంది. ఆయన
చాల ఆలస్యంగా ఇంటికి చేరాడు . లోపలకు
వెళ్ళకుండా గుమ్మం దగ్గరే నిలబడ్డాడు . రాధ కిటికీ లోంచి అతన్ని చూసింది . అసలే ప్రణయకోపంతో
ఉందేమో ఆమెకు తలుపు తియ్యాలనిపి౦చ లేదు. అతన్ని ఒక ఆట పట్టించాలనుకుంది. “కోయం ద్వారి”? అని ఒక ప్రశ్న
వేసింది ‘గుమ్మం దగ్గర ఉన్నదెవరు’? అని ఆ మాటలకర్థం.
వెంటనే కృష్ణుడు “హరి:” అన్నాడు . ‘నేను కృష్ణుణ్ణి’ అని ఆయన సమాధానం. కానీ ‘హరి’ అనే పదానికి చాల
అర్థాలున్నాయి . వాటిలో కోతి అనే అర్థం కూడ ఉంది. అది తీసుకుంది రాధ. వెంటనే “ప్రయాహ్యుపవనం
శాఖామృగస్యాత్ర కిం” ? అంది . నువ్వు
కోతివైతే అడవుల్లోకి పో. ఇక్కడేం పని” ? అంది. కృష్ణుడు గతుక్కుమన్నాడు . వెంటనే “కృష్ణోsహం దయితే” అన్నాడు అమాయకంగా.
“ ఓ ప్రియురాల!
నేను కృష్ణుణ్ణి గుర్తుపట్టలేదా ” అన్నాడు. ‘కృష్ణ’పదం నామవాచకంగా
తీసుకుంటే కృష్ణుడు అనే అర్థం వస్తుంది . విశేషణ౦గా తీసుకుంటే నలుపు అని అర్థం .
రాధ విశేషణంగా తీసుకుని “ బిభేమి సుతరాం
కృష్ణాదహం వానరాత్ ” అంది . ‘నల్లకోతివా! అదంటే
నాకు చాల భయం’ అని ఆ మాటలకర్థం. వెంటనే కృష్ణుడు “రాధేsహం మధుసూదన:” అన్నాడు. ‘ఓ రాధా ! నన్ను
పోల్చుకోలేదా నేను మధు అనే పేరుగల రాక్షసుణ్ణి చంపినవాణ్ణి (కృష్ణుణ్ణి) అన్నాడు.
ఈ సారి తప్పక గుర్తుపట్టి తలుపు తీస్తు౦దనుకున్నాడు. కాని మరల ఎదురుదెబ్బే
తగిలింది . ‘మధుసూదన’ అనే పదానికి రెండర్థాలున్నాయి . ఒకటి ‘కృష్ణుడు’ రెండో అర్థం ‘తుమ్మెద’ . మధు అంటే తేనే
సూదన అంటే హరించేది (తుమ్మెద) . ఈవిడ
రెండో అర్థం తీసుకుంది . అటైతే “వ్రజ లతాం తామేవ
పుష్పాన్వితా౦” అంది . ఎక్కడైనా
పువులున్న లత చూసుకుని అక్కడికి పో . ఇక్కడి కెందుకొచ్చావ్? అంది . ఈ విధంగా రాధ
ఎత్తుగడలతో కూడిన వాక్కులకు చిత్తుగా ఓడిపోయి అవాక్కై నిలిచిన ఆ కృష్ణుడు మిమ్ము రక్షించుగాక అని
ఆశీర్వదిస్తూ కవి ఈ శ్లోకం రచించాడు . రాధ ప్రణయకోపంతో చిత్తుగా ఓడి౦చినా చివరకు తన ప్రాణనాథుని
లోపలకు ఆహ్వానించి హృదయానికి హత్తుకునే ఉంటు౦దని భావిద్దాం .
కోsయం ద్వారి?
హరి: ప్రయాహ్యుపవనం శాఖామృగస్యాత్ర కిం ?
కృష్ణోSహం దయితే
బిభేమి సుతరాం కృష్ణాదహం వానరాత్
రాధేsహం మధుసూదనో
వ్రజ లతాం తామేవ పుష్పాన్వితా
మిత్థం
నిర్వచనీకృతో దయితయా హ్రీణో హరి: పాతు వ:
(కాశ్మీర
వల్లభదేవుని సుభాషితావళి ---104)
<><><>
No comments:
Post a Comment